Malinowe tiramisu

Pyszny deser inspirowany włoskim klasykiem, ale w letniej, owocowej osłonie. Nowy przepis już na portalu Moja Norwegia- zapraszam tutaj.

Klippekrans- drożdżowy wieniec

Ciasto drożdżowe to norweski ulubieniec. Zresztą kto nie lubi drożdżowego ciasta? Norweskie sklepy i kawiarnie oferują szeroki asortyment tego słodkiego specjału- od najprostszych w swej formie kardamonowych bułeczek z czekoladą lub rodzynkami, przez bułeczki z waniliowym kremem, lukrem i wiórkami kokosowymi, czyli skoleboller- bułeczki szkolne, cynamonowe supełki- kanelsnurrer, aż do wieńców, warkoczy i strucli w różnych rozmiarach i z różnorodnymi nadzieniami. Wygląda na to, że zawsze jest pora na drożdżowe co nieco- rano, po południu i wieczorem, do kawy, do herbaty, w pracy, w szkole, na wycieczce, teraz, później i w tak zwanym międzyczasie. Dlatego dziś proponuję klasyk wśród norweskich wypieków drożdżowych, czyli wieniec z cynamonem i cukrem- klippekrans med kanel og sukker. Puszyste, ale dość ciężkie i wilgotne ciasto drożdżowe w formie wieńca, z kardamonową nutą i cynamonowym nadzieniem ucieszy nie tylko podniebienie ale i oczy. Długo utrzymuje swoją świeżość. Przysmak w bardzo norweskim stylu i wbrew pozorom wcale nie taki trudny do wykonania.

Ten przepis znajdziecie także tutaj- na portalu Moja Norwegia, w zakładce Kuchnia.

Składniki na ciasto:

• 500 g mąki
• 7,5 g suchych drożdży
• 75 g cukru
• 5 g soli
• 5 g kardamonu
• 1 jajko
• 250 ml letniego mleka
• 75 g miękkiego masła

Składniki na nadzienie:

• 60 g miękkiego masła
• 60 g cukru
• 1,5 łyżeczki cynamonu

Dekoracja:

• roztrzepane jajko
• gruby cukier do posypania

Suche składniki na ciasto umieścić w misie, dodać jajko i wyrabiać przez kilka minut, dolewając stopniowo mleka. Następnie dodać masło i wyrabiać kolejne kilka minut, aż ciasto będzie gładkie i elastyczne. Odstawić na 45-60 min w ciepłe miejsce do podwojenia objętości.

Ciasto wyłożyć na podsypany mąką blat i rozwałkować na prostokąt o wymiarach ok. 60 x 40 cm. Posmarować masłem, a następnie posypać cukrem i cynamonem. Zwinąć w ciasny rulon wzdłuż dłuższego boku prostokąta.

Ostrym nożem przeciąć roladę wzdłuż, zostawiając jeden z końców nieprzecięty.

Spleść ciasto ze sobą na kształt warkocza, a następnie złączyć końcówki, tak by otrzymać kształtny wieniec. Ze względów praktycznych warto formować wieniec na arkuszu papieru do pieczenia, tak by łatwiej było go przenieść na blachę.

Ciasto przykryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce na ok. 30 min do ponownego wyrośnięcia. Następnie posmarować delikatnie roztrzepanym jajkiem przy użyciu pędzelka i posypać cukrem.

Piec w temperaturze ok. 170 stopni przez 45 minut do lekkiego zarumienienia się ciasta.

Wielkanoc 2015- Appelsinkake

Święta wielkanocne w Norwegii nie są tożsame z Wielkanocą obchodzoną w Polsce. Współczesne oblicze norweskiej wielkanocy to wypadkowa tradycji żydowskich, chrześcijańskich i przedchrześcijańskich. I tak echa pogańskich obyczajów mieszają się z symbolami męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, a poprzeplatane są elementami tradycji judaistycznej. Należy wspomnieć tutaj, że święta nazywane ogólną nazwą "wielkanoc" mają różne znaczenia i inną genezę w każdej z wymienionych kultur.

Obecnie Norwedzy nie są szczególnie przywiązani do tradycji kościelnych. Wielkanoc w Norwegii to przede wszystkim święto wiosny. To czas, kiedy w końcu po długiej i mrocznej zimie przychodzą jasne, ciepłe dni. W ludzi wstępuje radosny duch, cieszą się najmniejszymi promyczkami słońca, które zwiastują, że zima odchodzi i można o niej zapomnieć na kilka miesięcy. Ma to swoje korzenie w pradawnych, pogańskich obrzędach, kiedy to żegnano zimę i obchodzono pełne radości święto ku czci przybyłej wiosny. Dawniej, wczesnym rankiem w niedzielę wielkanocną kultywowano w Norwegii zwyczaj wędrowania na szczyty gór. Wierzono, że słońce, które wschodzi akurat tego dnia, ma szczególną moc- napełnia siłą witalną i uzdrawia. W niedzielny poranek wstawano wcześnie rano i wyruszano w wędrówki po górach, by cieszyć się każdym promieniem i doznać tej niezwykłej mocy.

Dzisiejsza tradycja górskich wycieczek, które są nieodłącznym elementem, a także symbolem norweskiej wielkanocy, jest z pewnością związana z tym dawnym obyczajem. Mimo wiosny wysoko w górach wciąż leży śnieg, więc mowa tu przede wszystkim o wycieczkach narciarskich. W myśl powiedzenia "Ut på tur aldri sur", co w dosłownym tłumaczeniu oznacza ni mniej ni więcej, iż „na wycieczce nigdy nie jest się smutnym”, każdy szanujący się Norweg pakuje wałówkę do plecaka i wyrusza w góry. Zawartość plecaka też oczywiście nie jest przypadkowa i wierny tradycji mieszkaniec Norwegii posili się na szlaku pomarańczami, czekoladką Kvikk lunsj i napojem Solo, gorącym kakao z termosu lub, to propozycja dla dorosłych, glüwine, czyli grzańcem na bazie wina z aromatycznymi przyprawami.

Oprócz górskich wycieczek symbolami norweskiej wielkanocy są kurczaczki, zajączki i kolorowe jajka. Dominuje kolor żółty i zielony. Wielkanoc w Norwegii to przede wszystkim dużo, dużo wolnego. Ferie szkolne zaczynają się w poniedziałek, po niedzieli palmowej, i trwają do wtorku następnego tygodnia. Czwartek i piątek przed niedzielą wielkanocną są dniami ustawowo wolnymi od pracy. Sklepy w tych dniach są zamknięte. Dla wielu to świetna okazja by świętowanie rozpocząć już w weekend poprzedzający wielkanoc i całą rodziną cieszyć się wiosennymi dniami z dala od pracy i obowiązków.
 

Appelsinkake, czyli ciasto pomarańczowe, to ciasto, które jest częścią norweskiej tradycji wielkanocnej. Ciasto jest wilgotne i puszyste, o lekkim maślanym smaku i wyczuwalnym pomarańczowym aromacie. Idealnie wpisuje się w tradycję nie tylko norweskich świąt wielkanocnych.

Składniki:

• 250 g niesolonego masła
• 250 g drobnego cukru
• 4 duże- 5 średnich jaj
• 375 g mąki
• 1 i 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
• sok i skórka otarta z dwóch pomarańczy

Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej.

Masło utrzeć na jasną, puszystą masę. Dodać cukier, cały czas ucierając. Dodawać jaja, nie przerywając ucierania. Mąkę przesiać z proszkiem do pieczenia i wmieszać delikatnie szpatułką do masy maślano- jajecznej. Na koniec dodać sok i skórkę pomarańczową i wymieszać.

Ciasto wylać do formy i piec w temperaturze 175 stopni przez ok. 60 min lub do suchego patyczka.

 

 

Przy redagowaniu tego wpisu korzystałam z następujących stron:

1. http://www.aktivioslo.no/guide/paske/pasketradisjoner/
2. http://www.aktivioslo.no/guide/paske/paskefeiring-i-norge/

 

Wokół norweskiego stołu- pizza GRANDIOSA

Grandiosa to ulubiona pizza Norwegów i niemalże część tradycji- prawie 20% respondentów w badaniu przeprowadzonym w 2004 roku przez firmę Stabburet, która produkuje pizzę, uznało Grandiosę za narodowe danie norweskie. Rocznie sprzedaje się w Norwegii 47 milionów sztuk mrożonej pizzy, z czego prawie 50% to właśnie pizza Grandiosa, która gości w norweskich domach od 1980 roku. Mrożona pizza była wówczas w sklepach dość egzotycznym produktem, dopiero w latach 90. nastąpił przełom i produkcja pizzy Grandiosa ruszyła pełną parą, a sam specjał na dobre zagościł na stołach Norwegów i stał się prawdziwym fenomenem kultury jedzenia. Od 1993 roku do 2000 sprzedaż pizzy podwoiła się, a po roku 2000 pojawiło się na rynku wiele wariantów tego specjału, czego skutkiem były oczywiście podwyższone słupki sprzedaży. 

W 2004 roku zorganizowano szeroko zakrojoną kampanię reklamową w postaci głosowania na jeden z dwóch proponowanych wariantów pizzy. Zwycięska kompozycja miała zostać wprowadzona do stałego asortymentu. Akcja spotkała się z dużym zainteresowaniem i zaangażowaniem konsumentów- ponad 200 000 Norwegów oddało swój głos. W 2006 roku przeprowadzono kolejną kampanią reklamową, która odbiła się dużym echem w mediach. Nowemu wariantowi pizzy Grandiosa towarzyszyła bowiem piosenka i klip „Respekt for Grandiosa”. Akcja promocyjna była na tyle skuteczna i entuzjastycznie przyjęta, że utwór przez 17 tygodni nie schodził z list przebojów.

Szczegółowy skład pizzy jest oczywiście owiany tajemnicą, ale ciasto na pizzę wyrabiane jest głównie z mąki pszennej, a pozostałe składniki to ser Jarlsberg, woda, tzw. pizzakjøtt, czyli wszystkie surowce, które zaliczyć możemy do mięsa (nor. kjøtt- mięso) oraz soja. 

Zapraszam na krótki seans z pizzą Grandiosa- ten uroczy spot reklamowy można obecnie zobaczyć w norweskiej telewizji. Krótki filmik wzbudza uśmiech na mojej twarzy za każdym razem, gdy go oglądam. I zapewniam, że nie trzeba znać norweskiego, by zrozumieć płynący z niego przekaz:)

Jeżeli ten artykuł sprawił, że macie ochotę na pizzę, to przepis czeka już tutaj, na portalu Moja Norwegia (http://www.mojanorwegia.pl/), w zakładce Kuchnia.

 
Przy redagowaniu tego wpisu korzystałam z następujących stron:

• http://www.grandiosa.no/

• http://no.wikipedia.org/wiki/Pizza_Grandiosa

Zapowiedź nowych wyzwań

Z przyjemnością pragnę zapowiedzieć kulinarną współpracę z portalem Moja Norwegia.

Moja Norwegia to portal dedykowany przede wszystkim Polakom, przebywającym w tym pięknym kraju, ale z pewnością każdy zainteresowany tematyką skandynawską znajdzie tu wiele ciekawych i użytecznych informacji.

Moje przepisy będą publikowane regularnie w zakładce Kuchnia. Pierwszy z nich pojawi się już jutro. Zapraszam serdecznie do śledzenia i komentowania! :)

Kasia

Babeczki Hip hip hurra!

Pokuszę się o stwierdzenie, że każdy dzień to małe święto, które można celebrować w szczególny sposób. Na przykład przygotować coś pysznego. Ale gdy tej codziennej radości towarzyszy dodatkowa dawka szczęścia, chociażby w postaci małego sukcesu zawodowego, to wtedy jest pora na babeczki Hip hip hurra :).

Babeczki Hip hip hurra to babeczki szczególne, bo aby uzyskać perfekcyjny efekt, muszą być doprawione dozą ekscytacji bądź szczyptą nadmiernej wesołości. Najlepiej smakują w towarzystwie drobnego sukcesu, ale można je także serwować razem z każdego rodzaju zwycięstwem. Nabierają szczególnego znaczenia, gdy dzielisz się nimi z osobami, które są dla ciebie ważne i cieszą się twoim szczęściem. Dla ekstrawagancji można się nimi delektować każdego dnia. Bo przecież każdy dzień to małe święto naszego życia.

Proporcje podane są na około 14-16 sztuk (standardowa foremka do muffinek, średnica ok. 5 cm)

Ciasto: 

• 250 g mąki pszennej
• 150 g prawdziwego masła
• 170 g cukru (najlepiej drobny)
• 4 jajka
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 1 łyżka esencji waniliowej
• szczypta soli
• 125 ml ajerkoniaku
• 150 g cukierków krówek

Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej.

Masło utrzeć na białą, puszystą masę. Dodać cukier, kontynuując ucieranie. Następnie wbijać kolejno całe jajka, ucierając każde. Dodać ajerkoniak.

Wsypać przesianą mąkę wraz z proszkiem do pieczenie i wymieszać szpatułką bądź zmiksować na najniższych obrotach miksera.

Na koniec wmieszać delikatnie pokrojone w kostkę krówki.

Formę do muffinek wyłożyć papilotkami. Napełniać masą aż pod sam wierzch. Wstawić do rozgrzanego do 170^o C piekarnika i piec ok. 25 min* (albo do zarumienienia się babeczek i suchego patyczka).

*- temperatura i czas pieczenia mogą się różnić w zależności od typu piekarnika

Krem budyniowy:

• 250 g niesolonego masła w temp. pokojowej
• 0,5 l mleka
• 3/4 szklanki cukru
• 1 łyżka cukru
• 4 łyżeczki mąki pszennej
• 1 łyżeczka mąki ziemniaczanej
• 2 żółtka
• dodatkowo: esencja rumowa, dekoracja

Przyrządzić budyń. W tym celu z pół litra mleka odlać pół szklanki, a resztę zagotować z cukrem i cukrem waniliowym. W odlanym mleku rozprowadzić dokładnie mąkę pszenną, ziemniaczaną i żółtka. Gotujące mleko odstawić z palnika i wlać mieszankę mąki z żółtkami, cały czas energicznie mieszając. Garnek postawić z powrotem na palnik i zagotować budyń. Wystudzić do temperatury pokojowej, mieszając od czasu do czasu.

Masło utrzeć na białą, puszystą masę. Dodawać budyń w niewielkich porcjach, cały czas miksując, aż do uzyskania gładkiej masy. W międzyczasie dodać esencję rumową.

Rękaw cukierniczy napełnić gotowym kremem i udekorować babeczki. W zależności od okazji można udekorować dodatkowo kolorową posypką, albo, tak jak na zdjęciach, ręcznie robionymi papierowymi transparentami z okrzykami radości:)

Nowy rok, wiosna, nowe siły

Witam po dłuuuugiej przerwie!

Ja i mój blog mieliśmy ciche dni.  Jak w reklamie materaców IKEA- ja i on „odsunęliśmy się od siebie i straciliśmy oparcie” :) Czasem w życiu i w związkach tak bywa, że przychodzi moment zwątpienia, a do głosu dochodzą wątpliwości. Jako kobieta potrzebowałam chwili oddechu i momentu refleksji. A on? No cóż, nie naciskał, nie robił scen rozpaczy, tylko czekał cierpliwie. W końcu zatęskniłam za nim i postanowiłam dać nam jeszcze jedną szansę. I mam nadzieję, że zostaniemy razem już na dobre. I na złe także… Trzymajcie kciuki za nasz stary-nowy związek :)


Wiosna zagościła na moim parapecie i od rana wprawia w dobry nastrój:)